Duitse hardheid (°dH) en Franse hardheid (°fH) zijn twee eenheden om de hardheid van water te meten, waarbij het verschil ligt in de gebruikte referentiematerialen en de schaal. Duitse hardheid wordt uitgedrukt in graden Duitse hardheid (°dH) en is gebaseerd op de concentratie calciumoxide (CaO) in het water. Eén graad Duitse hardheid komt overeen met 10 mg CaO per liter water. Franse hardheid daarentegen wordt uitgedrukt in graden Franse hardheid (°fH) en is gebaseerd op de concentratie calciumcarbonaat (CaCO₃). Eén graad Franse hardheid komt overeen met 10 mg CaCO₃ per liter water (Wikipedia).

De verhouding tussen deze twee eenheden is als volgt: 1 °dH is gelijk aan 1,78 °fH, en 1 °fH is gelijk aan 0,56 °dH. Dit betekent dat water met een hardheid van 10 °dH overeenkomt met 17,8 °fH, en omgekeerd komt water met een hardheid van 10 °fH overeen met 5,6 °dH (Waterhardheid).

In Nederland wordt de waterhardheid meestal uitgedrukt in Duitse graden, terwijl in België vaak Franse graden worden gebruikt. Het is belangrijk om bij het interpreteren van waterhardheidscijfers rekening te houden met de gebruikte eenheid, vooral bij het vergelijken van gegevens uit verschillende landen of bronnen.

Samenvatting
Duitse hardheid en Franse hardheid zijn twee verschillende eenheden om de hardheid van water te meten, gebaseerd op respectievelijk de concentratie calciumoxide en calciumcarbonaat. De omrekenfactor tussen deze eenheden is 1 °dH = 1,78 °fH en 1 °fH = 0,56 °dH. Het is essentieel om de gebruikte eenheid te kennen bij het beoordelen van waterhardheid om misverstanden te voorkomen.