Waterontharders zijn ontworpen om de hardheid van water te verlagen door calcium- en magnesiumionen te verwijderen. Dit helpt bij het verminderen van kalkaanslag in apparaten en leidingen, maar een waterontharder verwijdert geen verontreinigingen zoals lood of chloor uit het drinkwater. Voor de effectieve verwijdering van deze stoffen zijn andere filtratietechnieken nodig.

Chloorverwijdering: Chloor is een veelgebruikte chemische stof voor waterdesinfectie, maar het kan een onaangename smaak en geur geven. Een waterontharder kan chloor niet effectief uit het water filteren. Actieve koolfilters zijn veel geschikter voor het verwijderen van chloor, omdat ze deze stof absorberen, wat kan bijdragen aan een betere smaak en geur van het water (Van de Buurt).

Loodverwijdering: Lood kan in het drinkwater terechtkomen door corrosie van oude loden leidingen. Hoewel waterontharders de hardheid verlagen, wat corrosie kan verminderen, is dit een indirect effect en wordt lood niet actief uit het water gefilterd. Om lood daadwerkelijk te verwijderen, is een omgekeerd osmosesysteem of een speciaal ontworpen koolstoffilter veel effectiever (Nedzorg).

Alternatieve filtratiesystemen: Voor huishoudens die zich zorgen maken over verontreinigingen zoals lood en chloor, zijn systemen zoals omgekeerde osmose-installaties of actieve koolfilters een betere keuze. Deze systemen kunnen lood, chloor en andere verontreinigingen rechtstreeks uit het water verwijderen, waardoor de waterkwaliteit voor consumptie wordt verbeterd (Waterontharder-advies).

Conclusie: Waterontharders zijn niet ontworpen om verontreinigingen zoals lood en chloor uit water te verwijderen. Voor de beste bescherming tegen deze stoffen kun je overwegen een actief koolfilter of omgekeerde osmosesysteem te gebruiken.